Pożegnanie z Afryką

Sułtan Selim I po podbiciu Egiptu sprowadza kawę do Konstantynopola.

Kawiarnie w Konstantynopolu inicjują działalność. Pierwszą otwiera Semsi z Damaszku, a kolejną Hekem z Aleppo.

Rauwolf, niemiecki naukowiec i botanik podróżuje po krajach Lewantu, a w swojej książce "Podróże" wydanej w 1583 we Frankfurcie jako pierwszy Europejczyk opisuje kawę określaną jako chaube.

Szejk Abd-al-Kadir pisze pierwszą prawdziwą relację o pochodzeniu kawy. Manuskrypt jest obecnie przechowywany w Bibliotece Narodowej w Paryżu.

Pierwszy wydany drukiem opis kawowca (określanego mianem bon) i pochodzącego z niego napoju (zwanego caova) pojawia się w książce "Rośliny Egiptu" autorstwa Prospera Alpiniego. Dzieło napisane po łacinie wydano w Wenecji.

Część włoskich duchownych uznaje dopiero co poznaną kawę za "dzieło szatana".  Papież Klemens VIII osobiście postanawia skosztować czarnego napoju, a po pierwszej filiżance oznajmia: "kawa powinna być ochrzczona co uczyni ją napojem prawdziwie chrześcijańskim".